n.a.v. Genesis 49:29-50:26
Je zou heel verdrietig kunnen worden van het einde van Genesis. We komen daar namelijk twee sterfgevallen tegen. Jakob sterft en, helemaal aan het einde, ook Jozef. Daardoor wordt heel hard duidelijk dat de HERE niet zomaar wat zei, toen Hij zei dat de mensen zeker zouden sterven als ze zouden zondigen.
Wat is er overgebleven van de mooie schepping? Wat is er overgebleven van de belofte aan Abraham, Isaäk en Jakob dat ze eens het land Kanaän in bezit zullen krijgen? Het eindigt met Jozef, die gestorven is en in het verre Egypte in een kist wordt gelegd.
En toch is er heel veel hoop te bespeuren. Let eens op een aantal aanwijzingen:
- Jakob wil begraven worden in dezelfde spelonk als waar Abraham, Sara, Isaäk, Rebekka en Lea begraven liggen om zo met zijn voorgeslacht verenigd te worden in het land Kanaän.
- Ook Jozef wil daar begraven worden. Als reden daarvoor noemt hij dat God zeker naar zijn volk zal omzien en hen vanuit Egypte naar Kanaän zal laten trekken.
Het is nog maar heel pril, maar het gaat hier over toekomstverwachting na de dood. God zal doen wat Hij heeft beloofd. Er ligt een toekomst in het beloofde land. En ook de gestorvenen willen daarbij horen.
In Genesis is de toekomstverwachting na de dood nog heel pril. In het Nieuwe Testament is het veel duidelijker. Dat komt door Jezus Christus. Hij heeft de oorzaak van de dood, namelijk de zonde, weggenomen aan het kruis. Vlak voordat Hij ging sterven, heeft Hij gezegd dat er in het huis van Zijn Vader veel woningen zijn en dat Hij zou heengaan om plaats gereed te maken, opdat ook wij zullen zijn waar Hij is (Joh. 14:2-3).
Ook wij komen veel verdriet tegen in ons leven. Denk aan oorlogen, ernstige ziekten en sterfgevallen. De vervulling van Gods beloften lijkt dan verder weg dan ooit. Dan mag je hoop putten uit deze geschiedenis en vooral uit het kruis van Christus. God maakt de belofte van het nieuwe paradijs waar.
Er is in dit gedeelte nog een sterke bemoediging. In het leven van Jozef en zijn broers heeft de HERE laten zien dat Hij zelfs kwade dingen ten goede kan denken (vers 20). De broers van Jozef hadden hem verkocht naar Egypte. Maar juist door die slechte daad kon Jozef ervoor zorgen dat er graan in overvloed was, zodat ze in leven zouden blijven. Sterker nog, de HEERE wilde een groot volk in het leven houden.
Als je ergens kunt zien dat God het kwade ten goede kan denken, dan is het wel aan het kruis van de Heere Jezus. Het grootste kwaad dat er in de geschiedenis is gebeurd, is dat mensen Jezus aan het kruis hebben gehangen. En juist die gebeurtenis is – wonder boven wonder – het mooiste wat ons is overkomen: verzoening met God.
Wij kunnen er meestal niks van begrijpen hoe God ons leven leidt. Zeker als het heel moeilijk is, stapelen de vragen zich zomaar op. Maar gelukkig is het dan niet zo dat God het niet ten goede kan keren. Hij weet wat Hij doet. Hij weet ook hoeveel wij aankunnen. Maar Hij laat ons vooral weten dat Hij het allerbeste voorheeft met iedereen die Hem oprecht liefheeft. Het geloof dat daarvoor nodig is, wil Hij ons geven op het gebed.
L. Heres