Pinksteren: vrucht dragen onder druk
Ik ben de wijnstok, gij zijt de ranken. Wie in Mij blijft, gelijk Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt gij niets doen.
Johannes 15: 5
In Johannes 15 staat het bekende gedeelte over de ware wijnstok. Een prachtig beeld dat de Heere Jezus gebruikt om de eenheid van de gelovigen met Hem weer te geven. Het gedeelte staat ingeklemd tussen de hoofdstukken 14 en 16. Dat zijn twee gedeelten waarin Jezus spreekt over de Trooster die zal komen, nadat Hij zal zijn heengegaan. Het beeld van de wijnstok heeft ook alles te maken met het werk van de Geest, al wordt de Geest zelf in dit gedeelte niet genoemd.
Om het inzichtelijk te maken, zou je Johannes 14 tot 16 als volgt schematisch kunnen weergeven:
Johannes 14 Jezus belooft de Trooster
Johannes 15: 1-8 De wijnstok en de ranken
Johannes 15: 9-17 Het gebod van de liefde
Johannes 15: 18-27 De haat van de wereld
Johannes 16 Het werk van de Trooster
Vrucht dragen
Bij het beeld van de wijnstok zijn de vruchten erg belangrijk. Een wijnboer heeft een wijnstok tenslotte voor de vruchten. In hoofdstuk 15: 9-17 wordt duidelijk wat de vruchten zijn die Jezus bedoelt. Het gaat daar namelijk over de liefde. Jezus wil dat wij elkaar liefhebben, zoals Hij ons heeft liefgehad. Maar Hij maakt ook duidelijk hoe je dat moet doen. Als we zijn geboden bewaren, zullen we in zijn liefde blijven. Uit het grotere geheel kun je opmaken dat dit het werk is van de Heilige Geest. We kunnen het niet uit onszelf. Het is nodig dat we een rank van de wijnstok zijn. Wij zijn de ranken en Jezus zelf is de wijnstok. Het beeld van de wijnstok geeft op nog een manier aan dat we daar zelf niet voor kunnen zorgen. Een tak kan niet uit zichzelf verbonden worden met een wijnstok. Het is geen legodoos waar je zomaar een tak op een boom kunt plakken, maar een levend organisme dat alleen door God zelf kan worden gemaakt. De Heilige Geest zorgt voor die wonderlijke verbondenheid tussen Christus en de gelovigen. Hij maakt dat de levenssappen vanuit de boom naar de ranken toe stromen. En zo mogen we dan de grote liefde die de Vader voor de Heere Jezus heeft gehad, en die Hij voor ons heeft gehad, door onszelf heen laten gaan om elkaar lief te hebben. Wat een wonder. Maar let op: er is wel een groot verschil tussen liefde die door ons heen gaat en liefde die uit onszelf opkomt. Liefde die door ons heen gaat, is de liefde die de Heilige Geest put uit de liefde van Christus. Die liefde volgt Gods geboden. Liefde die uit onszelf opkomt, is geen echte liefde, want die bewaart Gods geboden niet. Die liefde geeft niet, maar die neemt alleen maar.
Onder druk
In hoofdstuk 15: 18-27 spreekt Jezus over de haat van de wereld. Ook dat hoort er bij. Het komt in Jezus' onderwijs steeds weer terug. Jezus zegt: 'Indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen' (Joh. 15:20). Ook dit heeft te maken met het werk van de Heilige Geest. De Geest laat ons niet alleen vrucht dragen en Hij geeft ons niet alleen de kracht om stand te houden, maar Hij voert ons ook in de druk. Onder druk dragen we de mooiste vruchten, omdat we het dan voor niemand anders meer doen dan voor Jezus alleen. Het beeld van de wijnstok heeft ook hier weer mee te maken. Het geeft namelijk heel duidelijk weer dat we één zijn met Christus. De ranken horen op zo'n manier bij de wijnstok, dat ze samen met de stam de wijnstok vormen. Een stam zonder ranken kun je eigenlijk geen wijnstok noemen. Maar dat geldt dan niet alleen voor de liefde van God. Het geldt ook voor de haat en de verdrukking van de wereld. Als iemand met een bijl tegen een stam slaat, schudden de takken mee. De slagen die de stam te verduren krijgt, worden gevoeld in de takken. Zo is het ook met iedereen die bij de Heere Jezus Christus hoort. Je merkt het aan de haat van de wereld tegen Christus. Dat betekent dat niet elk soort van lijden automatisch ook lijden om Christus' wil is. Als we onbezonnen en onvoorzichtig zijn en daardoor lijden, is dat onze eigen schuld. Als we ons eigen gevoel volgen en daardoor onze zin niet krijgen, in plaats van te luisteren naar wat de Bijbel zegt, dan is dat geen lijden om Christus' wil, maar een lijden om je eigen wil. Bovendien is het lijden om Christus' wil altijd gericht op de verheerlijking van zijn naam. Als ons lijden gericht is op eigen eer of eerherstel, dan mogen we hooguit verwachten dat we de beloning van een Farizeeër ontvangen. Zij hadden hun loon op aarde al en kregen geen loon meer in de hemel. Zij houden onder druk op om vruchten te dragen. Een christen draagt onder druk juist vruchten, omdat hij het alleen voor Christus doet. Hij ziet in dat zijn lijden maar een lichte last is, vergeleken met het lijden van Christus. En daardoor draagt hij de vruchten van zachtmoedigheid en vergevingsgezindheid.
LH